ผัดไทยเป็นอาหารที่มีชื่อเสียงระดับโลก แต่ความเป็นมาของมันไม่เป็นที่รู้จักกันมากนัก อาหารจานนี้ที่ประกอบด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยว ไข่ ถั่วงอก และถั่วลิสงนั้นมีประวัติที่ลึกซึ้งกว่าที่เราคิด ผัดไทยเริ่มมีขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อประเทศไทยต้องเผชิญกับปัญหาทางเศรษฐกิจ ในช่วงเวลานั้นรัฐบาลไทยภายใต้การนำของพลเอก เปลือก พิบูลสงคราม ได้ตัดสินใจนำเสนอผัดไทยให้เป็นอาหารชาติ เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจและสร้างอัตลักษณ์ของชาติ
ในเวลานั้น รัฐบาลได้สนับสนุนให้ประชาชนหันมาบริโภคเส้นก๋วยเตี๋ยวแทนข้าว ซึ่งเป็นแหล่งคาร์โบไฮเดรตสำคัญ ผัดไทยจึงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด เนื่องจากใช้วัตถุดิบที่มีราคาถูกและหาได้ง่าย เช่น เส้นข้าวเจ้า ไข่ กุ้งแห้ง ถั่วงอก และถั่วลิสง เมนูนี้จึงเป็นอาหารที่สะดวก สบาย และราคาไม่แพง ตอบโจทย์ในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้
ชื่อ “ผัดไทย” มาจากคำว่า “ผัด” ซึ่งหมายถึงการผัดและ “ไทย” ที่หมายถึงต้นกำเนิดของอาหารนี้ นั่นคือประเทศไทย ผัดไทยในยุคแรกเริ่มจะพบได้ในร้านค้าข้างทางหรือจากพ่อค้าแม่ค้าตามท้องถนนที่ขายในราคาถูก เพื่อรองรับกลุ่มประชาชนที่มีรายได้น้อย อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป อาหารจานนี้เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น และกลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมการกินของไทย
ในช่วงทศวรรษที่ 1950 หลังจากสงครามโลกจบลง ผัดไทยก็เริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นในประเทศ และเริ่มแพร่หลายไปยังต่างประเทศด้วย โดยได้รับการสนับสนุนจากการส่งเสริมวัฒนธรรมอาหารของไทยให้เป็นที่รู้จักทั่วโลก ด้วยความสามารถในการปรับตัวและวางตำแหน่งตัวเองเป็นอาหารที่ง่ายและสะดวก ผัดไทยก็ได้กลายเป็นอาหารจานยอดนิยมของทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือคนต่างชาติ
โดยรวมแล้ว ผัดไทยเป็นตัวอย่างที่ดีของการที่อาหารสามารถพัฒนาไปตามเวลา ในขณะที่ยังคงรักษาความเป็นเอกลักษณ์และคงความเป็นตัวตนของประเทศไว้ได้
